Η συμβολή του Δημήτρη Λυμπερίδη στην επιστημονική μελέτη της Dr. Jerolyn Morrison από το Πανεπιστήμιο του Leicester, αναφέρεται επίσημα στην Διδακτορική Διατριβή με τίτλο “The art and archaeology of coocking: A comparative study of late minoan cook-pots from Mochlos and Papadiokambos“.
Στην Διατριβή της, η Jerolyn Morrison διερευνά τις λειτουργικές πτυχές και τους πολιτιστικούς ρόλους των μαγειρικών σκευών για την αξιολόγηση της εγχώριας μαγειρικής στην Κρήτη κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (Υστερομινωική, περίπου 1600-1190 π.Χ.).
Κατά την έρευνα ελέγχθηκαν οι τεχνικές των κεραμοποιών της Μινωικής περιόδου και αξιολογήθηκαν τα υλικά που είχαν στη διάθεσή τους για να κατασκευάσουν τα μαγειρικά τους σκεύη. Η Morisson εντόπισε τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι αγγειοπλάστες της μινωικής εποχής αφού τα ασβεστολιθικά υλικά του Μειόκαινου έχουν μειωμένη πλαστικότητα, ενώ σε υψηλές θερμοκρασίες το ανθρακικό ασβέστιο αρχίζει να αλλάζει δομή και να επεκτείνεται. Αυτό έχει ως συνέπεια τα κεραμικά προϊόντα να μην αντέχουν στα θερμικά σοκ και να σπάνε.
Στο εργαστήριό μας ελέγχθηκε συγκεκριμένη μέθοδος αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου, με εμβάπτιση των δοχείων σε νερό μετά το πέρας του ψησίματος κι έως ότου απομακρυνθεί το ασβεστολιθικό υλικό από την επιφάνεια τους.
Όπως σημειώνει η Morisson: “Οι αρχαίοι αγγειοπλάστες ίσως χρησιμοποίησαν αυτήν την τεχνική, αλλά δυστυχώς, αυτή η συγκεκριμένη διαδικασία δεν αφήνει φυσικά στοιχεία και δεν μπορεί να αποδειχθεί“.
Αναβιώνοντας αρχέγονες τεχνικές
Μέσα από τη συνεργασία μας σε αυτόν τον τομέα, είμαστε πλέον σε θέση να αναβιώσουμε την μινωική μαγειρική τέχνη και να κατασκευάσουμε ξανά από το κρητικό χώμα τα μαγειρικά σκεύη των αρχαίων προγόνων μας.
Η Jerolyn Morrison είναι αγγειοπλάστης και ανθρωπολόγος με διδακτορικό στην αρχαιολογία για μινωικές χύτρες και μαγειρική. Εργάζεται στην Κρήτη από το 1997 σε διάφορα αρχαιολογικά έργα στη δυτική, κεντρική αλλά και ανατολική Κρήτη. Είναι μία από τους ιδρυτές της Minoan Tastes και γενική διευθύντρια. Σήμερα ζει το μεγαλύτερο μέρος του έτους στην Ιεράπετρα και μελετάει καθημερινές δραστηριότητες των Μινωιτών χρησιμοποιώντας υλικό από τις ανασκαφές στον Μόχλο και τον Παπαδιόκαμπο.